موارد مصرف متوپرولول

داروی متورال در جهت درمان مواردی مانند؛ فشار خون بالا، نارسایی قلب، و درد های قفسه سینه(آنژین)،تپش قلب به کار می رود.

گاهی از این دارو نیز برای درمان میگرن نیز استفاده می شود.

این نوع دارو از انواع داروهای بتا بلاکر(بلاک کننده ی بتا) می باشد.

نوع نمک به کار رفته در ساختار این دارو روی داروی نهایی تاثیر گذاشته و یکی با نام لاپرسور و دیگری با نام تروپول XL عرضه می شود.

هر دو یک دارو محسوب میشوند که تنها در نوع نمک به کار رفته و برای درمان مشکلات متفاوتی تجویز می شود.

متوپرولول تارترات همان لاپرسور و متوپرولول سوکسینات(یا متوهگزال) همان تروپولXL می باشد.

متوپرولول نام ژنریک این دارو است.

نوع آهسته رهش متوپرولول، متوپرولول سوکسینات است.

این نوع از دارو برای مدت زمان زیادی در خون می ماند.

نوع تند رهش قرص متوپرولول، متوپرولول تارترات است.

نوع دوم یعنی تند رهش این دارو، برای پیشگیری از حملات قلبی و نوع اول یا آهسته رهش بیشتر برای نارسایی های قلب مورد استفاده قرار می گیرد.

این دارو گاهی همراه با داروهای دیگری مثل هیدروکلروتیازید و یا کلرتالیدون به عنوان داروی ترکیبی برای درمان به کار میرود.

نحوه ی مصرف متوپرولول

دوز آغازین برای شروع مصرف دارو ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم در روز است که ممکن است در یک دوز و یا چندین دوز در طول روز تقسیم بشود.

حداکثر دوز مصرفی برای این دارو ۴۰۰ میلی گرم است.

معمولا میزان ۱۰۰ میلی گرم دوبار در روز به مدت زمان سه ماه تجویز می گردد.

در حالت تزریق، میزان ۵ میلی گرم درون رگ، هر دو دقیقه سه دوز متوالی تزریق می شود.

موارد منع مصرف متوپرولول

1. حساسیت به خود دارو و یا سایر داروهای بلاک کننده ی بتا
2. شوک کاردیوژنیک
3. در صورت داشتن ضربان قلب کمتر از ۴۵ مرتبه در مدت زمان یک دقیقه (به این معنا که فشار خون سیستولیک کمتر از ۱۰۰ میلی لیتر جیوه باشد)
4. بلوک های قلبی به ویژه بلوک قلبی دو و سه
مکانیسم اثر متوپرولول
-قرص و کپسول از طریق گوارش جذب می شود.
-گیرنده های آدرنرژیک توسط این دارو بلاک می شوند. به این طریق فشار خون کم می شود.
-گاهی با کاهش خروج ایمپالس از سیستم عصبی مرکزی باعث کاهش فشار می شود.
-این دارو باعث کاهش ضربان قلب و فشار برون ده قلب(سیستولیک) می گردد.

تداخلات دارویی

داروهایی که با متوپرولول تداخل می‌کنند ممکن است اثر آن را کاهش دهند، بر مدت زمان اثر آن تاثیر بگذارند، عوارض جانبی را افزایش دهند یا در صورت مصرف همزمان با متوپرولول اثر کمتری داشته باشند.

تعامل بین دو دارو همیشه به این معنی نیست که شما باید یکی از داروها را قطع کنید.

در مورد چگونگی مدیریت تداخلات دارویی با پزشک خود صحبت کنید.

داروهای رایج که ممکن است با متوپرولول تداخل داشته باشند عبارتند از:

• داروهای ضد افسردگی SSRI مثل فلوکستین، پاروکستین
• پروپافنون
• کنیدین
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن
• فروزماید(لازیکس)
• انسولین گلارژین مثل لانتوس
• سیلدنافیل، تادالافیل
• دیفن هیدرامین
• لووتیروکسین
• بلاک کننده های کانال کلسیمی مثل دیلتیازم، وراپامیل
• دیگوکسین
• سایر بتابلوکرها مثل آتنولول، کارودیلول، لابتالول
• کلروپرومازین