قارچ پوستی که مایکوز نیز نامیده می‌شود، یک نوع بیماری و عفونت پوستی است که توسط قارچ ایجاد می‌شود.

میلیون‌ها گونه قارچ وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در خاک، روی گیاهان، روی سطوح لوازم در خانه و روی پوست شما یافت.

گاهی اوقات، این قارچ‌ها می‌توانند منجر به مشکلات پوستی، مانند راش یا برجستگی شوند.

راش قرمز، خارش زیاد و پوسته پوسته شدن، از علائم قارچ پوستی بوده و می‌تواند بسیار ناخوشایند باشد.

قارچ پوستی چیست؟

یکی از بیماری‌های رایج عفونت، قارچ پوستی است.

بسیاری از پزشکان بیان می‌کنند این بیماری یک عفونت بسیار مسری است و به راحتی در صورت تماس افراد با یکدیگر قابل انتقال خواهد بود.

در برخی مواقع، شرایط متعادل بدن دچار اختلالاتی شده و زمینه را برای رشد قارچ‌ها به وجود می‌آورد.

برخی از انواع عفونت‌های قارچی، تنها باعث تحریک شدن اندک پوست می‌شوند.

برای مثال، عفونت در پوست سر یا مچ پا، می‌تواند باعث ایجاد راش یا قارچ پوستی در انگشتان یا مچ دست شود.

در انسان، لایه بیرونی پوست را سلول‌های مرده تشکیل می‌دهند که یک سد محکم در برابر عوامل و آلودگی‌های محیط بیرون است.

بسیاری از متخصصان حوزه ایمن‌شناسی، پوست را اولین خط دفاعی بدن در حفظ سلامتی شما می‌دانند.

اما اگر همین پوست آسیب ببیند، می‌تواند در معرض انواع عفونت‌ها باشد.

برخی از انواع قارچ‌ها مانند درماتوفیت‌ها و مخمرها وجود دارند که می‌توانند به سرعت به سطح پوست نفوذ کنند.

بیماری قارچ‌ پوستی در سلول‌های لایه بالایی پوست و نواحی مرطوب بدن، مانند فضای بین انگشتان پا یا در کشاله‌های ران زندگی و رشد می‌کنند.

در حالی که برخی دیگر در عمق پوست نفوذ کرده و باعث خارش، ورم، ایجاد تاول یا پوسته پوسته شدن می‌شوند.

اگر دچار این بیماری شدید، حتما باید نسبت به مداوا و درمان آن اقدامات فوری انجام دهید، چرا که قارچ پوستی به سرعت در بدن پخش شده و دیگر اعضای بدن

را دچار عفونت خواهدکرد.

علائم عفونت قارچی چیست؟

یکی از علائم قارچ پوستی ایجاد یک دایره قرمز رنگ از بثورات پوستی است که باعث خارش می‌شود.

معمولاً لبه‌های این دایره قرمز رنگ به حالت برجسته بوده و تشخیص درست آن از اگزما می‌تواند تا حد زیادی به درمان و بهبود سریع تر آن کمک کند.

زیرا اگزما و بثورات پوستی دیگر ممکن است در نگاه اول بسیار شبیه قارچ پوستی باشند ولی هر کدام به شیوه ای متفاوت درمان شده و نسبت به یک نوع درمان

پاسخگو نیستند.

یکی از نکاتی که باید در آن احتیاط کنید، بیماری دیگری است به نام بیماری لایم (Lyme) که باعث ایجاد بثورات قرمز رنگ بر روی پوست می‌شود.

این بیماری نیز یک عارضه است که خودش را با درد عصب، افتادگی صورت و التهاب مغزی نشان داده و یکی از نشانه های ظاهری اش بثورات قرمز رنگ

دایره ای شکل است.

تنها راه تشخیص بیماری لایم از قارچ پوستی، همین لبه های برجسته در قارچ های پوستی است.

نکته دیگری که این دو بیماری را از هم متمایز می کند این است که قارچ باعث به وجود آمدن انواع قارچ های پوستی می شود ولی بیماری لایم در نتیجه یک نوع

باکتری به وجود می آید.

به همین خاطر شیوه درمان مشکل پوستی ایجاد شده در نتیجه این دو بیماری کاملاً با هم متفاوت است.

هرگاه در تشخیص این دو بیماری از هم دچار شک و تردید شدید، به علت اثرات و عواقب خطرناک بیماری لایم بهتر است سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید.

افراد مستعد ابتلا به قارچ پوستی

شما در معرض خطر ابتلا به یک قارچ پوست هستید اگر:

• سیستم ایمنی ضعیفی توسط Hiv / AIDS یا سرطان دارید.

• سابقه عفونت پوستی دارید.

• سطح بالای قند خون یا دیابت کنترل نشده دارید.

• استروئید مصرف می کنید.

• یک دوره از آنتی بیوتیک دارید.

• چاق هستید یا اضافه وزن دارید.

چگونه ابتلا به قارچ را تشخیص دهیم؟

بعضی از انواع قارچ پوستی، تشخیص راحت تری نسبت به دیگر موارد دارند.

علائم شایع قارچ پوستی شامل قرمزی، حلقه های برجسته است که زنگ هشداری برای وجود عفونت است.

اما در بعضی از موارد تشخیص عفونت کار بسیار سخت تری است.

به عنوان مثال عفونت های صورت و دست ها جزء مواردی است که تشخیص آن دشوار است.

در صورتی که تشخیص نوع بیماری پوستی توسط پزشک متخصص پوست دشوار باشد، پزشک از روش نمونه برداری برای تشخیص دقیق تر استفاده خواهد کرد.

برای انجام این کار یک قسمت از محل ضایعه پوستی را برداشته و برای مطالعات بیشتر به آزمایشگاه فرستاده می شود تا علت اصلی بروز عفونت تشخیص داده شود.

درمان قارچ پوستی چگونه است؟

داروهای ضد قارچ برای درمان بیماری قارچ پوستی انتخاب‌های خوبی هستند.

آن‌ها می‌توانند مستقیماً قارچ‌ها را از بین ببرند یا از رشد و شکوفایی آن‌ها جلوگیری کنند.

داروهای ضد قارچی به عنوان درمان‌های OTC یا داروهای تجویزی در دسترس هستند و به اشکال مختلفی از جمله: کرم‌ها یا پمادها، قرص‌ها، پودرها، اسپری‌ها و

شامپوها در دسترس هستند.

اگر مشکوک به عفونت قارچی پوست هستید، ممکن است لازم باشد یک محصول OTC را امتحان کنید تا ببینید آیا به رفع این بیماری کمک می‌کند یا خیر.

در موارد شدیدتر، پزشک ممکن است داروی ضد قارچ قوی‌تری را برای کمک به درمان عفونت تجویز کند.

علاوه بر مصرف داروهای ضد قارچ OTC یا نسخه‌ایی، کارهایی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا از شر عفونت قارچی خلاص شوید.

مانند: تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه آسیب دیده و پوشیدن لباس یا کفش گشاد که به پوست شما اجازه تنفس دهد.

پماد درمان قارچ پوستی

پماد ها و کرم های زیر می توانند در درمان قارچ به شما کمک نمایند:

• پماد، کرم، ژل یا شامپو سیکلوپیروکس (لوپروکس، پنلاک)

• پماد، کرم، ژل یا شامپو کتوکونازول

• پماد، لوسیون یا شامپو 5/2 درصد سلنیوم سولفید (سلسون)

• داروی قارچ پوستی

• قرص های فلوکونازول (دیفلوکان) یا محلول خوراکی

• قرص، کپسول یا محلول خوراکی ایتراکونازول

چگونه می‌توان از ابتلا به عفونت‌های قارچی پیشگیری کرد؟

رعایت بهداشت برای جلوگیری از عفونت‌های قارچی ضروری است.

سعی کنید نکات زیر را برای کمک به جلوگیری از ایجاد بیماری قارچ پوستی در نظر داشته باشید:

• پوست و چین‌های پوستی خود را تمیز و خشک نگه دارید

• دست‌های خود را به خصوص پس از دست زدن به حیوانات یا افراد دیگر مرتب بشویید

• از استفاده از حوله‌های دیگران و سایر محصولات مراقبت شخصی خودداری کنید

• در رختکن، دوش‌های عمومی و استخرها به جای راه رفتن با پاهای برهنه صندل یا دمپایی بپوشید.

• قبل و بعد از استفاده از وسایل بدنسازی آن‌ها را تمیز کنید

• هر روز لباس تمیز بپوشید و جوراب و لباس زیر خود را مرتب عوض کنید

• لباس و کفشی را انتخاب کنید که به خوبی امکان تنفس را پوست بدهد و از لباس‌ها یا کفش‌هایی که خیلی تنگ هستند خودداری کنید.

• از حیواناتی که علائم عفونت قارچی دارند، مانند از دست دادن خز یا خاراندن مکرر خود، دوری کنید.